Nieuw inzicht in tumorvorming in de alvleesklier

20/06/2019

Alvleesklierkanker is momenteel één van de dodelijkste kankers. Het kan worden geïnitieerd door twee verschillende soorten initiërende lesies. Eén daarvan is intraductale papillaire mucineuze neoplasie (IPMN). IPMN is de enige lesie bij alvleesklierkanker die momenteel kan worden gedetecteerd door medische beeldvorming. Het vertoont een toename in incidentie van 14 maal tussen 1985 en 2005. IPMN's zijn goedaardige cystische lesies, maar evolueren in ongeveer 20 tot 40% van de gevallen tot kwaadaardige lesies. Om deze reden is er behoefte om te begrijpen hoe IPMN's zich ontwikkelen.

IPMN lijkt zijn oorsprong te hebben in een alvleesklierceltype dat ductale cellen wordt genoemd. Deze ductale cellen vormen een netwerk van kanalen die de enzymatische secreties verzamelen die geproduceerd worden door een ander alvleesklierceltype, de acinaire cellen, om ze naar de darm te brengen waar ze de vertering van voeding mogelijk maken.

Histologische sectie van de alvleesklier van een muis die IPMN ontwikkelt. De pijlen tonen IPMN-initiërende lesies gelokaliseerd rond een pancreaskanaal.

In een recent gepubliceerd onderzoek in het tijdschrift Gut was een team van onderzoekers onder leiding van Louis Collet, Elsa Ghurburrun, Ivan Borbath en Patrick Jacquemin geïnteresseerd in de cellulaire oorsprong van IPMN's. Door het analyseren van een nieuw muismodel dat zij hebben gemaakt, vonden zij dat IPMN's afkomstig zijn van cellen die zich in grote pancreaskanalen bevinden en zij identificeerden een belangrijke signaalroute voor de ontwikkeling van IPMN's. Hun resultaten geven aan dat de initiatie van lesies die alvleesklierkanker veroorzaken verschillende celoorsprongen heeft en hoogstwaarschijnlijk evolueert via verschillende routes. Ze laten zien dat het bepalen van deze oorsprongen in de toekomst van invloed kan zijn op de therapeutische strategie die moet worden geïmplementeerd bij alvleesklierkanker.